Op de camping worden er weer volop activiteiten georganiseerd, Guus (12 jaar) is ook dit jaar weer van de partij en met haar enorme gave als animatrice weet ze ook dit keer weer de hele camping op de been te krijgen voor de modeshow, de voetbalwedstrijd en de dansshow. Iedereen, incluis de ouders, doet mee, de avonden dat de pizzakar op het terrein staat, zijn standaard verworden tot geschikte momenten, dan is iedereen toch al bij elkaar, dus knallen maar.
Janna was de hele dag van de dansshow druk in de weer met pasjes, Mina zou alleen gaan DJ-en, maar liet zich toch verleiden tot coole moves. Ook hierin werd het verschil weer eens onderstreept tussen de dames, de gedrevenheid van Janna die echt met haar tong uit de mond stond te oefenen, oefenen, oefenen, terwijl Mina met alles behalve dansen bezig was en het vervolgens even uit haar mouw schudde.

Zo ging het ook op school het afgelopen jaar, Janna altijd zeer plichtsgetrouw gelijk haar huiswerk maken en Mina alleen maar bezig met de grote uitstel- afstel en ontwijkpoging (waar ken ik dit gedrag van……). Om het dan vervolgens met twee vingers in haar neus even te doen. Niet dat Janna niet slim is, integendeel, die is gewoon veel gedisiplineerder, zo zegt ze tegen Mina dat ze liever niet wil dat ze samen op haar kamer slapen, want nu is die nog netjes en als Mina is geweest is de bom ontploft….
Vriendschap op het eerste gezicht…………
Vriendinnen, wie wel en wie niet???? Soms stapt er iemand de auto uit na aankomst op de berg en sluiten de meisjes deze gast(e) gelijk in de armen. Dit jaar viel Kyra, Deirdre en Polleke die eer te beurt. Amy was al eerder geweest dus stond sowieso bovenaan de lijst, maar toen ze op de dag van aankomst ook meteen dikke maatjes werd met Polleke en samen met haar de nacht in de tent doorbracht, was het wel even slikken voor de dames….. Ze waren toch hun vriendinnen en nu werden ze beiden (gelukkig allebei) “buitengesloten”. Dat was mamma’s schuld zo werd beweerd, van mij mochten ze immers niet met hun tentje ernaast gaan staan. Maar ja na twee avonden laat en al reeds een middag met dreinende, vermoeide meisjes zag ik de bui al hangen, nu maar even niet.

Gelukkig kwamen er weer nieuwe gasten aan en was de aandacht ook nu snel verplaatst, zal nog zeker wel een staartje krijgen, maar allee we zien dan wel hoe we dat oplossen. Voorlopig ging het verhaal van de tandenfee die niet is gekomen omdat het regende en haar vleugels nat werden, er voor zoete koek in! Dus daar maakt mams ook wel weer een leuk verhaal van.

Wijsneuzen en bijdehandjes…………
Soms sta ik echt met mijn mond vol tanden, wat een teksten komen er uit die apen, echt ongelooflijk. Mina vertelde me laatst dat ze toch nog echt honger had want haar maagje was WEL groter dan haar oog, of ik nog even wilde opscheppen. En Janna vroeg zich verbijsterd af wie er nou toch met de buurman wilde trouwen (woont al jaren samen met dezelfde dame…) Vervolgens was ze bijna beledigd omdat wij er zo goed als in bleven van het lachen, het feit dat ze een grap had gemaakt en we daarom lachten, kon ze nog niet echt plaatsen. Maar na de verzekering dat we haar niet uitlachten, was ze gerustgesteld en deed haar spontaan haar grap tegen anderen herhalen.
Janna heeft ontdekt dat er op een camping geld valt te verdienen, dus als je bessen plukt en daar sap van maakt, in een fles stopt, die je klanten vervolgens ter plekke moeten leegdrinken, want er zijn geen flesjes meer en die heeft ze nodig voor de volgende lichting, vult je portemonnaie zich. Onze Dagobert Duck is glorieus vastgelegd door Patrick, wat een lol had ze met het tellen van der geld!

Zo wist Mina diverse gasten wijs te maken met een wel zeer uitgestreken gezicht dat ze iedere avond om 24.00 door mij werd wakker gemaakt om de w.c.’s te poetsen en ander schoonmaakwerk te verrichten. Ook werd ons huwelijk, onze blind date en de rest van ons reilen en zeilen breed uit de doeken gedaan. Gelukkig werd er wel verhaal bij me gehaald door de verontruste kampeerster en na een uitgebreid gesprek met de dame in kwestie, heb ik haar ervan kunnen overtuigen dat onze doopceel iets te veel werd gelicht. Sommige dingen hoeven niet zo te worden aangedikt en andere zaken gaan onze gasten helemaal niets aan, haha. Mijn meisje wilde alleen maar een leuk en grappig verhaal vertellen, Mina heeft graag de lachers op haar hand, dat lukt haar ook wel zonder de uitgebreide versie, nu alleen haar dat nog even heel duidelijk maken.

Zonneschijn en regenwolken…………
En ook dit jaar gaan ze elk hun eigen weg, Mina alleen met pappa mee tijdens de fotocursus, Janna met mamma boodschappen doen. We laten ze de keus en vervolgens ook de kennismaking met de gevolgen zelf maken. Dit is niet altijd even makkelijk, want als je een ijsje krijgt als je met pappa mee gaat of een snoepje als je mee hebt helpen sjouwen met de boodschappentassen, aaaah wat te doen?? En soms krijg je niets behalve één op één aandacht, dat is misschien wel het allerleukste, eens iets anders dan je zus meemaken en zelf invulling kunnen geven aan je beleving.

Want ook al benadrukken we hun unieke zijn, door velen worden ze beschouwd als DE tweeling (zelfs ik word herkend als “aha de moeder van de blonde tweeling”) Zolang we ze zelf de ruimte geven om elkaar op te zoeken en ook weer afstand te nemen als ze dat willen, gaat het goed. Op het moment dat we proberen het af te dwingen, vergeet het maar, dan is Janna/Mina echt de stomste zus van de wereld, ga ik echt niet mee spelen!! Dus vaak laten we ze, als ik hoor dat er oorlog ontstaat, loop ik snel een blokje om (en sta vervolgens af te luisteren hoe ze het samen oplossen).

Meestal zijn het allebei zeer vrolijke en gezellig lachebekjes, soms even een dipje op de dag of een aanval van puber zoals Mina het noemt “ja mam want dan werken mijn hersenen niet goed in mijn lijf, dat klopt dan gewoon niet” Schattebout je bent net 7 jaar, dat kan niet “jawel hoor mam het is echt puber, ik voel het gewoon”. En Janna die moeilijk haar gevoel onder woorden kan brengen, die nadat ze wordt gedwongen door mij uit te leggen wat er is, begint te mompelen, nog bozer wordt als ik het niet versta of begrijp en daarna huilend in mijn armen valt om na bedaard te zijn het wel te kunnen uitleggen. Ik voel me vereerd deze meisjes groot te brengen, iedere dag leer ik van ze, buig ik mee en veer ik terug, wat een feest.

En dan vandaag de derde regendag, gelukkig niet van drie op een rij, maar toch, nat en druilerig, zo eentje die je nou net niet wilt hebben als je op vakantie bent met een tent…. Ik hield mijn adem in, hoe snel zou de vraag komen over het te verwachten weer? Hoe snel zouden de gasten weer willen vertrekken? Niets van dat al, iedereen vond zijn eigen invulling, er wilden zelfs gasten langer blijven omdat er nog zoveel te doen was en Janna en Mina hielden een verplicht rust- c.q. hangdagje. Lekker de hele dag op de bank, nog net niet in pyjama, afstandbediening bij de hand en spelen maar. Nieuwste hartsvriendin Polleke erbij, pannenkoeken tussen de middag en patatjes in de avond, dit was juist een superdag!!! Oké niet het beloofde slapen in de tent vanavond (want te nat) maar wel de hele dag vet/cool/gaaf binnenblijven. Helaas voor de dames begint het weer op te klaren, dus buiten lokt en daarmee wordt deze dag alsnog in de tuin afgesloten.

Ik ga maar weer eens naar buiten met mijn broodlijst, een rondje waar ik tot verbazing van mijn echtgenoot altijd weer 1 ½ uur over doe, tja iedereen heeft een vraag of een kletsje en omdat we een kleine camping hebben waarop iedereen elkaar kent en ik de tijd neem voor de tips en trips duurt het even voor ik weer terug binnen ben.
Een fijne nazomer met een vrolijke, verfranste groet,

Babs Mollema